Δύο συμμαθητές μας (άρρεν και θύλη) είχαν ορίσει χθες στις 10.30 το πρωί, σημείο
συνάντησής τους μια ευάλωτη σε πλημμύρες περιοχή των νοτίων προαστίων.
Ήταν όμως η στιγμή που "άνοιξαν οι ουρανοί" και παρότι κι οι δύο ήταν συνεπείς ("στην ώρα τους" κατά το κοινώς λεγόμενο) δεν κατέστη δυνατόν να προσεγγίσουν ο ένας τον άλλον. Εκείνος στο αριστερό πεζοδρόμιο της κεντρικής αρτηρίας του εν λόγω Δήμου, κι εκείνη στο άλλο, προς την πλευρά της κατοικίας της.
Μίλησαν στο τηλέφωνο (η δύναμη της βροχής και ο θόρυβος από τα διερχόμενα αυτοκίνητα δεν τους έδιναν άλλη επιλογή)και εξεδήλωσαν αμοιβαία αδυναμία για δια ζώσης συνεύρεση, εκείνη τη στιγμή τουλάχιστον.
Παρέμειναν επί πεντάλεπτο στο...πεζοδρόμιό του ο καθένας, ως που εμφανίστηκε ως "από μηχανής θεός", ένας γιγαντιαίων διαστάσεων "περαστικός", φέρων τον κατάλληλο για πλημμύρες εξοπλισμό, κι ανέλαβε να μεταφέρει ένα σημείωμα εκείνης προς τον συμμαθητή της. Όπερ και εγένετο.
Το ερώτημα πια, που όλα πήγαν καλά και δεν θρηνήσαμε θύματα, ήταν τι ανέγραφε το επίμαχο χαρτί;
Με την παραλαβή του, πάντως, εκείνος επιβιβάστηκε στο παραπλεύρως σταθμευμένο αυτοκίνητό του και αναχώρησε. Και η περί ης ο λόγος, τράβηξε προσεκτικά το δρόμο για την οικογενειακή της εστία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου